W roku 1867 Łomża stała się siedzibą guberni łomżyńskiej, powstałej na skutek nowego podziału administracyjnego Królestwa Polskiego. Miało to związek z chęcią wzmocnienia pozycji władz carskich w Łomżyńskiem, nader aktywnym podczas niedawnego powstania styczniowego oraz działań rusyfikacyjnych. Było też efektem sporej rangi Łomży, będącej wówczas centrum administracyjnym, politycznym, kulturalnym i gospodarczym regionu.
Dynamiczny rozwój Łomży po powołaniu guberni stał się jeszcze bardziej widoczny: powstało wiele nowych instytucji, niektóre w specjalnie zbudowanych dla nich siedzibach, zwiększyła się też liczba ludności. Kolejnym efektem było ożywienie gospodarcze, skutkujące powstaniem wielu, mniejszych i większych, firm oraz zakładów- nie tylko w Łomży, ale również w okolicznych miejscowościach, na przykład w Drozdowie.
Trwało to wszystko do wybuchu I wojny światowej, kiedy to w roku 1915 okupanta carskiego zastąpił niemiecki. Te odległe już, ale bardzo ciekawe czasy, przypomni Sławomir Zgrzywa, zgłębiający tę tematykę od lat. To nie tylko historyk, badacz i publicysta oraz pracownik łomżyńskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Białymstoku, ale również kolekcjoner i bibliofil, zasilający lokalne muzea cennymi obiektami oraz udostępniający swoje zbiory, choćby prace Konrada Srzednickiego, prezentowane na niedawnej wystawie w Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Północno-Mazowieckiego.
Należy do Łomżyńskiego Towarzystwa Naukowego im. Wagów, Bractwa Historycznego i Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej. Zasiada w radach Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży, Muzeum Przyrody-Dworu Lutosławskich w Drozdowie oraz Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. Za wieloletni wkład w ochronę dziedzictwa kulturowego ziemi łomżyńskiej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Komentarze