Podlaskie Muzeum Kultury Ludowej ma w swoich zbiorach ponad 460 obrusów i 520 serwetek, które gromadzi od połowy XX w. W kolekcji znajdują się też inne tkaniny zdobione haftami, między innymi pościel, charakterystyczne dla naszego regionu ręczniki obrzędowe czy makatki. Oglądając je można podziwiać bogactwo wzorów, od prostych, geometrycznych form po wyszukane kompozycje kwiatowe, a także różnorodność technik i materiałów z jakich zostały wykonane.
Najstarsze obrusy, serwetki i serwety zgromadzone w muzeum wykonane zostały pod koniec XIX w., najnowsze – w czasach nam współczesnych. Część z nich ma znaczenie symboliczne, związane ze świętami (m. in. serwetka z Miękisz gm. Bielsk Podlaski wykonana na prawosławną paschę z haftem XB Christos Voskres).
Zanim zaczęto zdobić nim tkaniny używane do dekorowania domów, haft był nieodłącznym elementem odzieży, przede wszystkim odświętnej. Nieustannie się rozwijał dzięki talentowi i inwencji twórczej kobiet, które z pasją oddawały się temu zajęciu. W okresie powojennym, kiedy powszechne stało się w domach światło elektryczne i na wyszywanie można było poświęcać długie zimowe wieczory, hafciarki wzięły na warsztat, oprócz ubrań, także obrusy, serwety czy bieliznę pościelową. Na tego rodzaju tkaninach dominowały wzory kwiatowe. Haftowanymi tkaninami ozdabiano meble i sprzęty domowe w dni świąteczne, lub tak zwaną izbę białą, która na co dzień nie była użytkowana przez domowników. Wnętrza nabierały wówczas odświętnego charakteru
Komentarze