- Moja potrzeba malowania wynika z potrzeby kwestionowania wszystkiego. Malarstwo pozwala mi oswoić wątpliwości oraz otaczające absurdy, nadając im formę uproszczoną, skondensowaną i przyswajalną. Obiekty, sylwety i zjawiska, które przedstawiam, to tematy zaobserwowane w życiu codziennym, które w jakiś sposób wydały mi się posiadać potencjał symboliczny. Badam granice możliwości ich malarskiej transformacji przy użyciu możliwie najoszczędniejszych środków, pozostając zwolenniczką prostoty formy przy jednoczesnym radykalizmie treści. Lubię malarstwo za to, że bezwzględnie weryfikuje nasze wyobrażenia o świecie i o sobie samym, czyniąc wielkie rzeczy małymi a małe wielkimi. Staram się więc malować jak najwięcej - traktuję to jako lekcję szczerości wobec siebie i swoich przekonań – tłumaczy Julia Słonecka.
Julia Słonecka
Ur. w 1990 r. W latach 2009-2014 studiowała kulturoznawstwo w Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 2012 roku obroniła dyplom licencjacki. W latach 2012-2017 odbyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2017 roku obroniła dyplom magisterski pod kierunkiem prof. Stanisława Baja oraz aneks z rzeźby pod kierunkiem prof. Jakuba Łęckiego. Laureatka Nagrody Artystycznej Siemensa (2018), finalistka konkursów, m.in.: Triennale Małych Form Malarskich w Toruniu (2019,2021), Nowy Obraz/Nowe Spojrzenie (2020), Międzynarodowego Jesiennego Salonu Sztuki w BWA w Ostrowcu Świętokrzyskim (2019). Brała udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Komentarze