„Jesteśmy organizacją demokratyczną kobiet polskich. Powołałyśmy ją, by służyć państwu ludowemu, narodowi i kobiecie, by wraz ze wszystkimi siłami twórczymi w kraju, brać aktywny udział w odbudowie gospodarczej, społecznej i kulturalnej, włączyć się w ogólny bieg prac i walki”. Tymi słowami Irena Sztachelska, pierwsza przewodnicząca Ligi, zaznaczyła obecność kobiet w polskiej, powojennej rzeczywistości.
Stowarzyszenie o politycznym charakterze zostało powołane w 1945 r. pod nazwą „Społeczno-Obywatelska Liga Kobiet”, natomiast już we wrześniu 1949 r. została przemianowana na Ligę Kobiet. Nawiązywała ona do Ligi Kobiet Polskich Pogotowia Wojennego utworzonej w 1913 r. Aczkolwiek tylko nazwą, gdyż główne cele w znacznym stopniu różniły się od siebie. Podczas, gdy LK mniej lub bardziej świadomie aprobowała narodowy socjalizm, jej poprzedniczka wspierała ruch obywatelski czy walkę o niepodległość. Nota bene stowarzyszenie udzielało się również w Łomży m.in. opiekując się rodzinami, zbieraniem żywności, książek czy wysyłanie owej literatury żołnierzom na front. Warto podkreślić, iż Liga Kobiet była jedyną i masową organizacją kobiecą działająca w Polsce Ludowej. Ideologia organizacji miała być spójna z przemianami politycznymi oraz społecznymi w kraju, co oczywiście wiązało się to z podporządkowaniem i włączeniem w politykę rządzącej partii, mianowicie Polskiej Partii Robotniczej, przekształconą w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą.
Liga Kobiet coraz bardziej rozprzestrzeniała się po kraju, a jednym z zadań członkiń było „werbowanie” jak największą liczbę kobiet do stowarzyszenia. W marcu 1951 r. odbył się I Kongres LK, na którym przedstawiono nowe władze, a przewodniczącą została Alicja Musiałowa. Pierwszym z wyszczególnionych zadań było „Wychowanie kobiet, członkiń oraz niezorganizowanych, w duchu patriotyzmu, dumy z osiągnięć polskich mas pracujących i z postępowych tradycji narodu”. Mocno akcentowana była również „czujność wobec wrogów narodu”, co zdecydowanie ma wszelakie konotacje z „zepsutym Zachodem”, a o czym świadczy zapis z „pogłębianiem przyjaźni z naszym wielkim sojusznikiem Związkiem Radzieckim i krajami demokracji ludowej”.
Komentarze