XII Międzynarodowy Festiwal Muzyki, Sztuki i Folkloru "Podlaska Oktawa Kultur" to nie tylko barwne tańce i stroje, ale też piękna muzyka. Co roku na festiwalu poznajemy dźwięki charakterystyczne dla kultur z różnych stron świata - nie inaczej jest podczas tegorocznej edycji. Sukces wydarzenia jest również rezultatem stale poszerzającej się współpracy regionalnej i międzynarodowej zaangażowanych w jego organizację samorządów, instytucji, organizacji pozarządowych, sponsorów i artystów. Współpraca ta natomiast przyczynia się do zwiększania atrakcyjności regionu zarówno wśród jego mieszkańców, jak i licznych turystów. Główna scena znajduje się na białostockim Rynku Kościuszki, a wczoraj po raz pierwszy festiwal zawitał do Piątnicy.
Wśród zespołów, które zaprezentowały się w ramach festiwalu, był Projekt artystyczny "Meandry". Ich misją jest kultywowanie i ochrona przed zapomnieniem różnych elementów tradycji i kultury ludowej. Szczególnie bliskie im są inspiracje wypływające z terenów Kurpiowszczyzny, Mazowsza i Podlasia. Jako podstawowy cel Meandry obrały sobie przełamywanie stereotypu folkloru jako czegoś przestarzałego, niemodnego i na wyeksponowaniu tych elementów, które mogą służyć za inspirację do tworzenia atrakcyjnych dla współczesnego odbiorcy kompozycji tanecznych oraz nowoczesnych przedmiotów z elementami ludowymi.
Kolejna grupa taneczna to Woda na Młyn, w której zakochała się lokalna publiczność. To fantastyczny teatr muzyki i tańca. Zespół powstał z inicjatywy tancerzy oraz instruktorów, byłych członków warszawskich uczelnianych zespołów pieśni i tańca. Z miłości do folkloru i chęci kontynuowania swoich pasji stworzyli zespół, który wypełnia nie tylko warszawską, ale też ogólnopolską niszę tańca ludowego. Korzystając i czerpiąc z polskich tradycji, Woda na Młyn tworzy kompozycje stylizowane do współczesnej muzyki folkowej i jazzowej bazującej na muzyce ludowej i szlacheckiej. Woda na Młyn to zespół, który szuka inspiracji i powiązań międzykulturowych, łączy dyscypliny sztuki i szuka nowych kontekstów scenicznych dla tańca ludowego, traktując go jako środek artystycznego wyrazu.
Ostatnim zespołem był rumuński zespół pieśni i tańca Junii Brasovului powstały w 1972 r., prezentuje kulturę rumuńską. Poprzez swoje koncerty pragnie odtwarzać atmosferę kultury wsi, jest kontynuatorem zwyczajów przekazywanych z pokolenia na pokolenie. W świecie rumuńskiej wsi poezja, pieśni, muzyka, taniec są zakorzenione mocno, tworząc nierozerwalne więzi. Zespół pragnie być strażnikiem i kontynuatorem tych wartości.
Komentarze