"Zapach czasu" to poetycka impresja teatralna odwołująca się do świata dziecka, inspirowana twórczością Gabriela Garcii Marqueza, Hugo Clausa, Emila Zegadłowicza, a także przeżyciami z dzieciństwa autora scenariusza i reżysera. W przedstawieniu występuje wiele barwnych, czasem strasznych, czasem śmiesznych postaci i sytuacji charakterystycznych dla małego polskiego miasteczka lat 20-30. Jest to jednak spektakl uniwersalny, opowiadający o dzieciństwie, dorastaniu, strachu, okrucieństwie, ale i o miłości.
Podczas łomżyńskiej "Walizki" aktorzy wraz ze spektaklem przyjęci zostali bardzo gorąco. "Zapach czasu" prezentowany był w wielu miastach Polski, a także w Brazylii, we Francji, w Holandii, Iranie, Korei Południowej, Meksyku, Niemczech, Tunezji, na Ukrainie, we Włoszech.
Komentarze