Ciepło nie ma jednej ceny

Każdy z odbiorców ciepła z Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej sp. z o.o. w Łomży płaci za nie inną cenę. To zapewne dość szokująca informacja, ale po bliższym zbadaniu sprawy okazuje się, że mająca swoje uzasadnienie.

Jeżeli za punkt wyjścia przyjmiemy cenę za jednostkę ciepła, którą jest gigadżul (GJ), to jego cena nie tylko jest inna u każdego z klientów MPEC, ale także może różnić się w różnych okresach roku. Przykładowo - inna jest w styczniu, a inna w kwietniu, mimo że jest wyliczana na podstawie tej samej Taryfy dla Ciepła. Przyczyną tych rozbieżności w cenie 1 GJ jest sposób rozliczania wynikający z przepisów, ale także udział poszczególnych składników wpływających na cenę (ustanowione są w Taryfie dla Ciepła zatwierdzanej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki) w ostatecznym rozliczeniu miesięcznym czy rocznym. Na końcową stawkę za ciepło składają się opłaty: za moc zamówioną, za ciepło fizycznie wytworzone w ciepłowni, oraz za przesył (stała i zmienna) i opłata za zużyty nośnik ciepła (sporadycznie).

Klienci MPEC w Łomży podzieleni są na 4 grupy taryfowe o symbolach 110, 121, 122, 210. Taki podział wynika z różnych relacji - dotyczących własności i granic eksploatacji sieci i węzłów cieplnych - między przedsiębiorstwem a poszczególnymi odbiorcami, czy nawet obiektami odbiorców.

Osoba czy inny podmiot, którego obiekt zasilany jest z węzła indywidualnego należącego do MPEC, będzie zaliczony do grupy o symbolu 110. W takiej sytuacji komunalna firma grzewcza ponosi wszelkie wydatki związane z utrzymaniem węzła i jego eksploatacją (m.in. koszty energii elektrycznej niezbędnej do zasilania urządzeń elektrycznych węzła, koszty bieżącej obsługi, remontów, przeglądów technicznych, amortyzacji).

Kiedy właścicielem węzła cieplnego jest np. właściciel budynku, domu to zakwalifikowany jest on do grupy o symbolu 210. Wtedy to właśnie on ponosi wszelkie koszty związane z eksploatacją węzła.

Odbiorcy z grup 121 lub 122 otrzymują ciepło z węzłów grupowych, które są własnością MPEC, natomiast partycypują w opłatach za straty energii na odcinkach między węzłem cieplnym, a ogrzewanym obiektem. Łomża należy do nielicznych miast, w których właścicielem węzłów cieplnych w prawie 80% (w strukturze sprzedaży) jest MPEC. Ten fakt ma znaczący wpływ na wysokość opłat za przesył.

O ile opłaty jednostkowe za moc zamówioną, za zużyty nośnik ciepła i opłata za ciepło fizycznie wytworzone w ciepłowni są jednakowe dla wszystkich odbiorców, to opłaty związane z przesyłem (dystrybucją) – stałe lub zmienne - są już inne dla każdej z grup taryfowych. Dodatkowo, w zależności od tego jakie są relacje wielkości zużycia energii cieplnej do mocy zamówionej, kształtują się indywidualne ceny za 1 GJ.

Różny poziom zużycia ciepła przekłada się na inną cenę za 1 GJ. Odbiorca z tej samej grupy taryfowej zamawiający tyle samo mocy, ale zużywający więcej jednostek ciepła będzie miał cenę niższą od tego zużywającego mniej jednostek ciepła. Ponieważ każdy zużywa relatywnie inną ilość energii, to w ostatecznym rozliczeniu cena 1 GJ dla każdego jest inna.