– Obniżyłam temperaturę w domu – w przestrzeniach wspólnych mamy 17 stopni, a tych częściej użytkowanych 19 stopni – chwaliła się kilka tygodni temu minister klimatu Anna Moskwa. Działo się to – przypomnijmy – na fali promowania przez rząd oszczędzania na ogrzewaniu.
W ten scenariusz wpisały się również spółdzielnie mieszkaniowe, które do tego samego zachęcają swoich mieszkańców. Zresztą te apele przekonały wielu spółdzielców. Niektórzy z nich poszli jeszcze dalej i całkowicie zakręcają kaloryfery. Tyle że ta „zabawa” może się źle skończyć dla ich kieszeni.
Wychłodzone mieszkania „kradną” ciepło od sąsiadów
Minimalną temperaturę, jaką należy utrzymywać w mieszkaniach, zwykle określają regulaminy spółdzielni. Jeśli spółdzielnia wykryje, że zużycie ciepła jest zbyt niskie, może np. doliczyć karę do kolejnego rachunku za ciepło. Serwis InnPoland opisał historię mieszkanki Gdańska, która takie działanie naraziło na 500 zł grzywny.
Jak tłumaczą to spółdzielnie? Że wychłodzone mieszkania „kradną” ciepło z sąsiednich lokali. Oznacza to, że za ogrzanie mieszkania lokatora, która zakręcił grzejniki, płacą sąsiedzi. To stanowiska wsparł w 2020 roku Sąd Najwyższy, który stwierdził, że za korzystanie z cudzego ciepła trzeba po prostu zapłacić.
Minimalna temperatura w mieszkaniu
Każda spółdzielnia mieszkaniowa samodzielnie określa minimalną temperaturę w lokalach. Najczęściej jest to 16 stopni Celsjusza. Dlaczego właśnie tyle? Bo taka wartość została zapisana w rozporządzeniu ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki.
Przewidując jednak opór materii, czyli maksymalne zakręcanie kaloryferów przez lokatorów, spółdzielnie montują przy grzejnikach w mieszkaniach termostaty. Ich skala zaczyna się od „2”, a nie od „0”. Nawet po całkowitym zakręceniu taki kaloryfer nadal grzeje, utrzymując w pomieszczeniach temperaturę ok. 16 stopni. Czyli tyle, ile wymaga prawo.
Dodajmy, że zdaniem naukowców optymalna dla zdrowia temperatura w mieszkaniu powinna wynosić minimum 18 stopni.
Komentarze