Pani Paulina bardzo krótko wspomniała o swoich obrazach. Zwróciła uwagę na obrazy przedstawiające bliskość małżeńską. Bardzo ciekawą formą była praca ,,Przy stole". Ludzie, którzy siedzieli przy nim byli do siebie wrogo nastawieni w obecnej niezbyt ciekawej sytuacji. Ten prostokątny stół artystka przerobiła na okrągły, przy którym można dojść do ugody i porozumienia. Obrazy pt. ,,Razem" ukazują pary drzew w różnym ujęciu, w ich wyglądzie widać, że niektóre były ze sobą w ścisłym związku a następnie się rozeszły.
Ale najważniejszym punktem wystawy i jej zakończeniem było spo-tkanie. To tkanie gobelinu to zbliżenie z innymi osobami, a było ich dziewięć. Ta forma nawiązująca do dawnych zwyczajów np. przędzenia, robienia na drutach, szydełkowaniu czy darcia pierza. Autorka pokazuje relacje pomiędzy kobietami w różnym wieku i wspólne tkanie dywanu, czyli od ,,Juniora do Seniora". To spotkanie jest symbolem bliskości ludzi. Prowadząca warsztaty rozłożyła jedną dużą siatkę i rozdała resztki pociętych w paski damskich ubrań w kolorze beżu i różu. Pokazała technikę robienia dywanu, wyjaśniła jak należy przekładać paski w oczkach siatki. Początki były bardzo mozolne, ale ta praca bardzo się wszystkim spodobała i wciągała do dalszego tkania. Mimo wielkiego zainteresowania i wielkich chęci nie dało się ukończyć tego gobelinu na jednych warsztatach. Ten dywan decyduje ile będzie spotkań i w jakim wieku będą go tkały panie. Tak zaczęty gobelin pojechał do Torunia razem z panią Pauliną i tam będzie dalsze spo-tkanie czyli dalsze tkanie. Życzymy powodzenia paniom z Torunia przy tkaniu gobelinu.
Maria Romanowska
Komentarze