Galeria pod Arkadami wypełniła się po brzegi, by zobaczyć i posłuchać opowieści o Syberii, życiu w zgodzie z przyrodą i o miłości do Bajkału.
Jak mówi podróżnik nad Bajkał można jeździć wielokrotnie i za każdym razem jest to inna podróż. Szczególnie, że to jezioro jest ogromne, więc można odwiedzać różne jego obszary. Można jeździć tam całe życie i nigdy się dobrze Bajkału nie pozna.
Malczewski opowiadał nie tylko o zimie, mimo iż okolice Bajkału mają klimat przystępny, nie ma tam jeszcze skrajnych temperatur (zimą wynoszą one około –30 stopni Celsjusza), jednak to, co oferuje otoczenie i żywioł wody zamknięty w lodzie, powoduje, że jest to miejsce niezwykłe. To wciąż jest też zmienny świat, bo świat lodowy Bajkału ulega ciągłym przeobrażeniom – lód koroduje i rozpada się, zmienia się kolorystyka, faktury lodowe. Oprócz tego niesamowite są zimowe dźwięki – lód czasem śpiewa, czasem krzyczy, czasem szepcze… Niektórzy mówią, że lód „miauczy”, a zdarza się też, że „strzela”. Gdy jest się wtedy na jeziorze, odczuwa się strach, ale i szacunek do żywiołu – te dźwięki są bardzo mocne i piękne.
W najbliższą sobotę MDK dst rozpoczyna nowy cykl Poranek z Kulturą –podczas pierwszego spotkania spektakl Trzy Świnki i warsztaty Ciężka Praca Popłaca
Komentarze