Ouest – co to takiego?
Technicznie rzecz biorąc, questy są turystyczno – edukacyjnymi grami terenowymi w formie wierszowanych zagadek, które nie wymagają specjalnego oznakowania tras i obsługi. Są oparte na amerykańskiej metodyce Valley Quest stworzonej przez Stevena Glazera, który w 2008 roku po raz pierwszy zaprezentował ją w Polsce. Od tego czasu powstało w wielu regionach kraju kilkaset takich tras nazywanych questami. Można je przechodzić w dowolnym czasie, samotnie lub w grupach. Potrzebna jest tylko ulotka lub smartfon z aplikacją oraz gotowość do wyruszenia w trasę.
O atrakcyjności wyprawy decyduje sposób jej przedstawienia, niepowtarzalna treść wierszowanych wskazówek z zagadkami, opisujących zabytki, pomniki przyrody, historie, wydarzenia, zwyczaje, obrzędy, kulinaria. Na końcu drogi na odkrywców czeka „skarb” – pojemnik z pamiątkową pieczęcią potwierdzającą ukończenie questu. Potrzebny jest też opiekun questu – może to być lokalna organizacja, instytucja, która zadba o pojemnik z pieczęcią, o promocję tej formy aktywności, np. organizując konkursy z nagrodami dla uczestników.
Turysta posiadający konto w serwisie questy.com.pl oraz spełniający określone wymagania może ubiegać się np. o przyznanie odznaki PTTK Questy – Wyprawy Odkrywców, która została ustanowiona na mocy porozumienia o współpracy zawartego w listopadzie 2019 roku przez Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze oraz partnerów programu Questy – Wyprawy Odkrywców, tj. Fundację Mapa Pasji i Fundację Calamita.
Questing to edukacja
Questing jest nauką przez zabawę, działanie w myśl konfucjańskiej zasady: „Powiedz mi a zapomnę, pokaż mi a zapamiętam, pozwól mi zrobić a zrozumiem”.
Questy mogą współtworzyć i przemierzać nie tylko turyści, ale również mieszkańcy, dzięki czemu rośnie ich wiedza o regionie, wzmacnia się lokalna tożsamość. Rymowanki, zagadki pozwalają w sposób przystępny, praktyczny zdobywać, poszerzać i utrwalać wiedzę o danym regionie i jego historii, kulturze, przyrodzie oraz nabywać nowe umiejętności (np. orientacja w terenie, wyszukiwanie szczegółów, korzystanie z aplikacji). Questing może być wykorzystywany w szkole, ponieważ doskonale trafia do dzieci i młodzieży, która tworząc trasy a następnie na nich rywalizując poznaje różnorodne zasoby regionu. W trakcie zabawy uczestnicy dowiadują się, że są jeszcze inne bardziej atrakcyjne sposoby zdobywania wiedzy niż zwykłe lekcje w klasie czy suche wykłady. Questing jest bardzo atrakcyjną formą nauczania i poznawania mało ciekawych partii materiału. Dzięki niemu można dotrzeć do tajemnic, legend czy ciekawostek historycznych, które nie są szerzej znane.
Questing to zabawa
Questing to zabawa dla wszystkich bez względu na wiek. Łączy elementy harcerskich podchodów, gier terenowych i nowych technologii. Dla uczestników jest to wędrówka, odkrywanie tajemnic, zapomnianych historii, bogactwa kulturowego, czy pradawnego miejsca. Twórca zabierając uczestników w podróż dba o to, aby na trasie było jak najwięcej atrakcji, aby można było uruchomić wyobraźnię. Włączając się do gry można zostać bohaterem niekończącej się przygody.
Questing to emocje
Dobry quest pozwala uczestnikowi poczuć klimat czasów/miejsca, którego dotyczy. Pobudza wyobraźnię, ciekawość. Dostarcza wrażeń estetycznych. Budzi emocje. Osoby wrażliwe i otwarte na dostrzeganie wyjątkowości w rzeczach pozornie zwykłych, mogą w jednej średnio atrakcyjnej miejscowości wypracować niezliczoną ilość questów.
Questing to zaangażowanie
Questy są wyjątkową propozycją na aktywne spędzanie czasu przez dzieci i młodzież, ale także przez osoby dojrzałe. Angażują i wciągają one w grę zarówno jej uczestników jak i twórców.
Twórca questów powiedział, że „osoby tworzące quest wchodzą w głęboką relację z miejscem oraz prawdziwe poczucie przynależności. (…) Wielu ludzi nie wie, jak i gdzie szukać doświadczeń. Quest jest szczególną formą zaproszenia do wykonania pierwszego kroku, który zbliża ich do własnej społeczności oraz miejsc czyniących ich małą ojczyznę niepowtarzalną.”
Przygotowanie atrakcyjnej trasy w formie wierszowanej opowieści wymaga niemałego wysiłku od jej twórców. Mieszkańcy, lokalni pasjonaci, ludzie znający teren: regionaliści, przewodnicy, muzealnicy, nauczyciele, pracownicy ośrodków kultury czy reprezentanci organizacji pozarządowych – wszyscy oni mogą współpracować przy tworzeniu questów.
Komentarze