Stare Dobre Małżeństwo w Łomży

Jeden z najsłynniejszych polskich zespołów wykonujący poezję śpiewaną, zasłynął wykonaniami utworów Edwarda Stachury, ostatnio związany z twórczością dwóch poetów - Adama Ziemianina i Jana Rybowicza, którzy są głównymi twórcami tekstów ich utworów. Grupa działa nieprzerwanie od początku lat 80. XX wieku, zbierając na swoich koncertach tłumy wiernych fanów.

 Rozpoczęcie działalności zespołu datuje się na początek lat 80. ubiegłego stulecia, kiedy to jeszcze wówczas licealiści Krzysztof Myszkowski oraz Andrzej Sidorowicz postanowili wspólnie zacząć śpiewać i grać. W 1984 roku już jako studenci wzięli udział w eliminacjach do Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Prowadzący koncert spiker przedstawił ich jako Stare Dobre Małżeństwo, gdyż stwierdził, że znają się tak długo, że to określenie idealnie do nich pasuje.

Duet został zauważony przez Wojciecha Bellona, lidera Wolnej Grupy Bukowina, zasiadającego wówczas w jury. Świeże i optymistyczne brzmienie zespołu tak spodobało się jurorowi, że zaprosił duet do wzięcia udziału w koncercie „Światło”, który odbył się w ramach festiwalu Fama w Świnoujściu. Współpraca układała się na tyle dobrze, że jesienią tego roku artyści dali wspólny recital. Wtedy do grupy dołączyła Aleksandra Kiełb-Szawuła i pozostała w niej przez pięć lat, wspierając brzmienie swoim delikatnym głosem. Wkrótce do zespołu doszedłł także gitarzysta i wokalista Sławomir Plota. W 1995 roku brzmienie wzbogaciło się o skrzypce, na których grał Marek Czerniawski oraz o kolejny głos – tym razem był to sopran Aliny Karolewicz. Zespół postanowił jednak opuścić jeden z jego założycieli - Andrzej Sidorowicz. Grupa pozostała więc silnym „kwintetem muzyczno-przyjacielskim”.

Niestety taki skład też nie przetrwał długo. W wyniku rozbieżności zdań co do muzycznego rozwoju grupy, zespół opuściły Alina i Marek. Na miejsce Marka przyjęto do zespołu innego skrzypka – Wojciecha Czempika, animatora festiwali piosenki turystycznej (gra w zespole nieprzerwanie do dziś). W 1998 roku do grupy przyłączył się basista Roman Ziobro. Rok później zespół wsparł brzmieniem swojej gitary Ryszard Żarowski (również w składzie do dziś), który grywał wcześniej w grupach: Małolepsi, AKT-Wrocław, Bez Idola. Zespół wzbogacił się również o akustyka, którym został Wojciech Gołosz.

W latach 1989-2002 skład zespołu nie ulegał zmianom i tworzyli go sami panowie - Krzysztof Myszkowski, Ryszard Żarowski, Wojciech Czempik i Roman Ziobro. Ten ostatni opuścił grupę w 2002 roku – na jego miejsce najpierw na krótko przyszedł Robert Szydło, a później zadomowił się w grupie na dłużej Andrzej Stagraczyński.
 

Pierwsza płyta zespołu (wydana na CD), ukazała się w 1990 roku. Był to krążek z piosenkami do tekstów Stachury „Dla wszystkich starczy miejsca”, który przyniósł grupie ogromną popularność. W tym samym roku zaprezentowali również album „Makatki”, na którym znalazły się wykonania wierszy Adama Ziemianina, Józefa Barana oraz jeden z tekstem Edwarda Stachury i jeden autorski Aleksandry Kiełb-Szawuły.

Muzycy postanowili coraz częściej sięgać po teksty Ziemianina i Brana – dali tego dowód na kolejnym krążku „Czarny blues o czwartej nad ranem”. Na tej płycie po raz pierwszy można było także podziwiać poetyckie zdolności Myszkowskiego, który był autorem tekstu do piosenki „Zawirował świat”.

Kolejne albumy zespołu to powrót do tekstów Stachury. „Pod wielkim dachem nieba” i koncert „Live In Łowicz”, wydane w 1992 roku, „Niebieska tancbuda” z 1993 roku oraz „Dolina w długich cieniach”, która ukazała się dwa lata później.

Na kolejnych wydawnictwach możemy podziwiać poetycki zmysł Adama Ziemianina. Takie płyty jak „Miejska strona księżyca”, „Bieszczadzkie Anioły”, dwupłytowe „Kino objazdowe” czy „Beretka dla Bejdaka” to kwintesencja poezji tego autora.

W 2005 roku zespół postanowił powrócić raz jeszcze do Stachury i nagrał płytę „Missa Pagana”, na której zaśpiewał wszystkie teksty wchodzące w skład zbioru.

W 2006 roku skład zespołu wzbogacił się o kolejnego gitarzystę – Dariusza Czarnego. Rok później dołączył do nich grający na harmonijce ustnej Przemysław Chołody.

Dwie ostatnie płyty grupy to utwory do tekstów Jana Rybowicza. „Tabletki ze słów” ukazały się w 2006 roku, a dwa lata później światło dzienne ujrzał album „Jednoczas” (osiągnął status złotej płyty).

Dyskografię zespołu uzupełnia kilka płyt koncertowych, w tym jedna nagrana za oceanem. Krążek „Biesy i czady w Chicago” ukazał się w 2002 roku.

Krzysztof Myszkowski poświęcił się karierze solowej. Ma na swoim koncie dwa albumy - pierwszy nagrany w 1995 roku zatytułowany po prostu „Krzysztof Myszkowski” oraz „Pociągi parowe” wydane cztery lata później.

W 2005 roku Krzysztof Myszkowski, Ryszard Żarowski i Andrzej Stragraczyński stworzyli formację The Gruz Brothers Band i wydali płytę (jako Krzysztof Myszkowski & The Gruz Brothers Band) zatytułowaną „Dymi mi z czachy”, na której wykonują piosenki do tekstów Edwarda Stachury, Adama Ziemianina i Jana Rybowicza. Rok później ukazał się zapis koncertu „Biała Gorączka Live” wydany na dwóch płytach CD.

Wojciech Czemplik ma również na swoim koncie solowe albumy. Po raz pierwszy można było usłyszeć jego skrzypce na dwupłytowym wydawnictwie „Świętogórskiej Pani”. Pierwsza płyta tego wydawnictwa to zapis instrumentalnej muzyki kościelnej. Na drugiej znajdują się utwory chóralne. Drugim solowym wydawnictwem Czemplika jest album „Modlitewnik na skrzypce i organy” – również z muzyką kościelną.

Od 2001 roku zespół jest organizatorem festiwalu Bieszczadzkie Anioły, na którym regularnie występuje. SDM zapowiedział jednak, że kończy współpracę z festiwalem, gdyż jak twierdzą jego członkowie misja zespołu w Bieszczadach się wypełniła.

BILETY W CENIE 50 ZŁ DO NABYCIA W TELEWIZJI NAREW, STARY RYNEK 13, TEL. 86 2167 444. ZAPRASZAMY