Orszak Trzech Króli - korzenie polskiej tradycji
Pierwszy orszak pomaszerował w w roku 2009 w Warszawie i Toruniu. Odbyło się to w niedzielę najbliższą dniu 6 stycznia. Początkowo miały to być jasełka uliczne. Zdecydowano jedna, że historię można oprzeć na wędrówce Trzech Króli. Pomysł przyjęto entuzjastycznie, a marsze zaczęły organizować inne miasta i kościoły. Z roku na rok widowisko zyskuje coraz większą popularność. W uroczystościach udział bierze nawet prezydent Polski.
Zwyczaje święta Trzech Króli zaczęły się pojawiać na przełomie XV i XVI wieku. Popularne wówczas stało się święcenia złota i kadzidła, którym była żywica z jałowca. Okadzano nim potem domy i obejścia, co miało zabezpieczać przed chorobami i nieszczęściami. Podobnie działać miało dotykanie poświęconym złotem.
Zwyczaj pisania kredą na drzwiach wejściowych
W XVIII wieku popularny stawał się zwyczaj święcenia kredy, którą w święto Trzech Króli na drzwiach wejściowych w wielu domach pisano litery: C+M+B (lub K+M+B) oraz datę bieżącego roku. Co ważne, litery te są skrótem od łacińskiego życzenia "Christus Mansionem Benedicat", oznaczającego "Niech Chrystus błogosławi temu domowi", nie od imion mędrców (Kacper, Melchior i Baltazar), jak mylnie niektórzy sądzą.
Święto Trzech Króli to potoczna nazwa Objawienia Pańskiego, czyli święta upamiętniającego objawienie się Boga człowiekowi. Biblijne opisy nie mówią o tym, ilu mędrców przybyło, ani nie podają ich imion. Tradycyjnie od średniowiecza w zachodnim chrześcijaństwie nazywani są imionami Kacper, Melchior i Baltazar.
Komentarze