Z dumą mówiła niegdyś Hanka Bielicka. To właśnie 9 listopada 2017 roku przypada rocznica jej 102 urodziny. Z tej okazji Szkoła Podstawowa nr 2 im. Władysława Broniewskiego w Łomży zorganizowała VIII Powiatowy Konkurs Plastyczny „Hanka Bielicka w oczach dzieci”. Wzięło w nim udział ponad 600 przedszkolaków i uczniów placówek oświatowych z Łomży.
Komisja konkursowa z przyjemnością podziwiała zdolności i umiejętności plastyczne młodych artystów. Jury wyróżniło i nagrodziło 49 prac. W tym roku mecenat nad konkursem sprawowali, fundując laureatom cenne nagrody książkowe: Poseł na Sejm RP Bernadeta Krynicka, Prezydent Miasta Łomża, Starosta Łomżyński, Łomżyńska Spółdzielnia Mieszkaniowa, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łomżyńskiej, Drukarnia Kamil Borkowski oraz Wanda Wałkuska.
Organizatorzy konkursu ( Jadwiga Sosnowska, Bożena Danowska oraz Jacek Sokołowski) zapraszają na uroczyste podsumowanie konkursu, które dbędzie się 20 listopada 2017 roku o godzinie 15:30 w Szkole Podstawowej nr 2 im. Władysława Broniewskiego w Łomży.
Typowa dziewczyna z Łomży
Hanka Bielicka urodziła się w Kononowce w guberni połtawskiej, w czasie ucieczki rodziców przed ofensywą państw centralnych. Po I Wojnie Światowej, w wieku 2,5 lat, zamieszkała w Łomży, gdzie skończyła gimnazjum żeńskie im. Marii Konopnickiej. Mieszkała w Łomży przez prawie cały okres dwudziestolecia międzywojennego, a przez całe życie była silnie związana z z naszym miastem i jego środowiskiem kulturalnym.
W 1939 ukończyła studia na Wydziale Filologii Romańskiej Uniwersytetu Warszawskiego oraz Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej w Warszawie, w tym samym roku debiutowała jako aktorka. Wybuch wojny uniemożliwił jej też wyjazd do Francji na stypendium.
Współpracowała z Teatrem Polskim „Pohulanka” w Wilnie w okresie wojennym, po 1945 była związana z zespołami teatrów; Dramatycznegow Białymstoku, Kameralnego w Łodzi, Współczesnego w Warszawie i Państwowego Teatru „Syrena” w Warszawie. W 1977 przeszła na emeryturę, ale kontynuowała występy, zarówno teatralne i estradowe, jak i telewizyjne. Występowała także poza Polską.
Pierwszy jej kabaretowy epizod w krakowskim Kabarecie Siedem kotów w 1947 okazał się dla niej szczęśliwy: poznała Bogdana Brzezińskiego, który obiecał napisać dla niej coś specjalnego. Kilka lat później stworzył postać Dziuni Pietrusińskiej komentującej rzeczywistość sąsiedzką i ogólnospołeczną z pozycji „paniusi miejsko-wiejskiej z dość poważnie zmąconym poczuciem własnych korzeni” – jak scharakteryzował postać jej autor. Tę rolę Bielicka odgrywała przed publicznością i słuchaczami radiowego Podwieczorku przy mikrofonie przez 25 lat.
Od 2007 roku organizowany jest w Łomży, w Centrum Katolickim im. Jana Pawła II, coroczny Konkurs Krasomówczy im. Hanki Bielickiej pod hasłem: „Radość spod kapelusza”, którego najważniejszym celem jest szerzenie zamiłowania do języka ojczystego i dbałość o czystość mowy polskiej. Wśród repertuarów wybieranych przez uczestników, prym wiodą monologi Hanki Bielickiej.
9 marca 2006 przed południem przeszła w szpitalu przy ul. Stefana Banacha w Warszawie operację tętniaka aorty, po której o godzinie 16:15 tego samego dnia zmarła. Nazajutrz, 10 marca, polski Sejm uczcił jej pamięć minutą ciszy. Pogrzeb artystki odbył się 16 marca.*
Na kilka dni przed jej urodzinami postanowiliśmy odwiedzić grobowiec rodzinny Bielickich na warszawskich Starych Powązkach, gdzie spoczywa znana i ceniona w świecie artystka, a tam pamięć zaklęta w maleńkich światełkach.
*Hanka Bielicka: Uśmiech w kapeluszu : Łódź : „Akapit Press”
Komentarze