Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
wtorek, 5 listopada 2024 18:37
Reklama

Najpiękniejsze jest niewidzialne dla oczu

Nawet najdrobniejsze gesty znaczą niekiedy więcej niż morze czynów. Słowa wdzięczności to zaś prawdziwy skarb, który wynagradza trudy i znoje.
Najpiękniejsze jest niewidzialne dla oczu

Takie słowa wdzięczności do życzliwych mieszkańcow Łomży wpłynęły do naszej redakcji. Otrzymaliśmy list pełen pięknych słów od Jadwigi  Gabrijałowicz, która była opiekunem grupy polskich dzieci z Wileńszczyzny przebywających w Łomży w ramach kolonii „Lato z Polską”.
W Łomży przez dwa tygodnie przebywała 49. osobowa grupa polskich dzieci (9-15 lat) z Litwy z rejonu solecznickiego i wileńskiego. 
W programie pobytu były piesze wędrówki po Łomży i wycieczki autokarowe. Uczniowie odwiedzili Muzeum Przyrody w Drozdowie, Warszawę oraz Augustów, gdzie wypłynęli w rejs statkiem Szlakiem  Papieskim. Dzieci zwiedziły Muzeum Północno-Mazowieckie, Muzeum Diecezjalne, Salonik Hanki Bielickiej, Klasztor o. Kapucynów, Klasztor Benedyktynek, Sanktuarium p.w. Miłosierdzia Bożego, Katedrę. Poznały również miejsca związane z pobytem Papieża Jana Pawła II w Łomży. W Dolinie Pamięci oddały hołd Ofiarom II wojny światowej i katastrofy smoleńskiej. Nie zabrakło także wspólnych konkursów, gier i zabaw plenerowych oraz wypoczynku na basenie. W niedzielę aktywnie uczestniczyły we Mszy Świętej w Katedrze Łomżyńskiej i Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Uczniowie Łomżę pożegnali specjalnie przygotowanym programem artystycznym.


A o to treść nadesłanego listu:

 „To co było – minęło…
To co było –nie wróci
Tylko wiatr, ten letni wiatr
Nasze wspomnienia zanuci.


Kochani Rodacy! Dziękujemy serc naszym rytmem za  Wasze ciepłe serca, za obiady, smakołyki, a przede wszystkim  za  niezwykle atrakcyjny program pobytu: wycieczki piesze i autokarowe, basen, zwiedzanie miasta i muzeów. Wasza praca to wysiłek bez granic, ale nie pójdzie na marne, na wiatr , lecz pozostanie w  naszych sercach, snach, pamięci….. Nie byliśmy nawet chwili sami. Opiekunami  była wspaniała  Pani Urszula Przesław , a także Pani Aneta Korytkowska i Pan Dyrektor Bursy Nr 1 Jacek Pogorzelski.
A miłych  wzruszeń było bez liku. Jak można się było spodziewać, czekało nas  tutaj w Polsce serdeczne , ciepłe powitanie i inne atrakcje: spotkanie z Panią  wiceprezydent Agnieszką Muzyk ,z Prezesem Stowarzyszenia Wspólnota Polska Panią  Hanką Gałązka, Park Wodny zwiedzanie muzeów…
Dziękujemy za  niesamowity pobyt dzieci organizowany  ze środków przekazanych przez Kancelarię Senatu RP. Szczęśliwa dziatwa  nasza, że jesteście Wy – Rodacy. Z całego serca chcemy podziękować za wasze złote, ciepłe  serca, szczere uczucia miłosierdzia, cierpliwość i ogromne poświęcenie sprawie pomocy polskim dzieciom na Wileńszczyźnie, za bezinteresowne zaangażowanie się  i ofiarną pracę, często  kosztem własnego czasu i zdrowia, za nieustanną pomoc i wsparcie duchowe. 
Lato jest cudowną porą roku najbardziej oczekiwaną  dla każdego dziecka. Przede wszystkim dlatego, że nie ma obowiązku chodzenia każdego  ranka  do szkoły, ale czas szybko ucieka, choć nikt go nie goni, trzeba tak  nam życie przeżyć, by nie zmarnować życiowych chwil młodych lat.
Wakacje  w Polsce, tu w Łomży – to prawdziwy cud, cudowny okres pełen pieszych wędrówek i pięknych wschodów i zachodów słońca, czas zwiedzania Polski, jej zabytków, to czas refleksji modlitwy i  rozmowy z  Bogiem.
Składamy moc najserdeczniejszych życzeń, abyście zawsze cieszyli się krzepkim zdrowiem i pogodą ducha. Życzymy niegasnącej energii oraz wszystkich łask Bożych, wielu pogodnych, słonecznych dni.
Podziwiamy się Waszą zbytnią dobrocią. Również przepraszamy Was serdecznie za kłopoty, które sprawiliśmy Państwu. W Polsce słyszymy poprawną polską mowę. Odczuwamy troskę, opiekę, pomoc i miłość  na każdym kroku, poznajemy historię, kulturę, zabytki swego narodu i kraju.
Chociaż nie mieszkamy w Polsce – lecz Polska coraz silniej mieszka w nas. Przez te cudowne dwa tygodnie dzieci odczuwają, że są  między swemi , w polskim kraju na polskiej ziemi.
Żal nam od Was  odjeżdżać, ale czas  nagli, zbliża się czas odjazdu.
Do miłego zobaczenia. Zostańcie z Bogiem. Będziemy stale  o Was pamiętać .


Życzliwa  Jadwiga  Gabrijałowicz z grupą polskich dzieci z Wileńszczyzny.”
 



Podziel się
Oceń

Komentarze
Reklama